Informacja o dorobku naukowym
i dydaktycznym
I. Dorobek naukowy
Moje naukowe zainteresowania są
związane z badaniem fizycznych
zagadnień magnetycznego rezonansu jądrowego (MRJ) ciał stałych oraz z
zastosowaniem metod MRJ do badania struktury i dynamiki ciał
stałych. Badania obejmują teoretyczne i doświadczalne
aspekty różnych problem nierównowagowej dynamiki
wielocząsteczkowych układów spinowych: zjawiska echa spinowego i
drugie prawo termodynamiki; nieergodyczności w układach
spinowych;
stanów kwazirównowagowych i dynamiki wielokwantowej koherencji w
układach
spinowych z dipol-dipolowymi i kwadrupolowymi oddziaływaniami.
Badania naukowe umownie
można podzielić na
następujące rozdziały.
1.
Badanie
struktury i dynamiki ciał stałych metodą MRJ
1.1.
Opracowane ogólne zasady zastosowania
orientacyjnych zależności (anizotropii) momentów (Mn) widm MRJ i
czasów relaksacji spin - sieć (T1, T1p) w
badaniach struktury i dynamiki
monokryształów. Otrzymano ogólne wzory w postaci tensorowej,
opisujące anizotropię momentów widm MRJ dowolnego rzędu oraz czasów relaksacji
spin-sieć dla
kryształów dowolnej symetrii z różnymi oddziaływaniami magnetycznych
jąder: dipolowymi, elektronowo-jądrowymi (przesunięcie chemiczne)
oraz kwadrupolowymi. Na podstawie otrzymanych wzorów i teorii
optymalnego planowania eksperymentu zaproponowano D-optymalne plany
eksperymentów MRJ. Metodą momentów zbadane struktura
krystaliczna i dynamika magnetycznych jąder w monokryształach H2SeO3,
NH3SO3, (COOH)2 2H2O, LiH3(SeO3)2
, CaBSiO4(0H) i innych. Metoda
momentów była zastosowana przy badaniach µSR-spektroskopią
miejsc lokalizacji muonów w
przewodnikach.
1.2. Dla różnych mechanizmów
ruchów cieplnych teoretycznie i doświadczalnie zbadany transformacje
temperaturowe kształtu widma MRJ ciał stałych z molekularną
dynamiką w zakresie ruchów powolnych, gdy częstość
ruchów cieplnych jest rzędu szerokości widma MRJ. Na podstawie
analizy temperaturowych zmian widm MRJ zbadana struktura i dynamika
molekuł
oraz molekularnych grup w kryształach: BeSO4 4H2O,
ABF6 6H2O, Na2Al2Si3O10
2H2O, Ca5(PO4)3[F1-x(OH)x]
itd. Zaproponowano wykorzystanie metody momentów w
badaniach temperaturowych transformacji kształtu widma MRJ
wielospinowych
dynamicznych układów.
1.3. Metodą MRJ zbadane transformacje widm MRJ jąder
93Nb i 7Li w krysztale niobatu litu LiNbO3 przy
różnych wartościach temperatury i natężenia
zewnętrznego pola elektrycznego. Opracowano metodę badania
defektów ciał krystalicznych podstawę, której stanowi
orientacyjna zależność momentów linii MRJ centralnych
przejść spektroskopowych kwadrupolowych
jąder o połówkowym spinie. Stosując metodę modelowania komputerowego
widm MRJ udowodniono, że w LiNbO3 realizują się defekty NbLi
+3VLi oraz VLi .
2.
Sygnały echa
spinowego w ciałach stałych
2.1.
Zaproponowano nową metodę analizy kształtu
sygnałów echa spinowego w ciałach stałych. Podstawę
metody stanowi formalizm opracowany przez Mori'jego i
innych dla
badania
procesów nierównowagowych.
2.2.
Opracowano nową metodę (metodę
„momentów”) badania kształtu echa spinowego w ciałach
stałych z molekularna ruchliwością.
2.3. Zbadano
wpływ szerokości impulsów
oraz ruchów cieplnych jąder na czasowe położenie i
amplitudę sygnałów solid – echa .
Udowodniono, że w zakresie ruchów powolnych, gdy
częstość ruchów cieplnych jest rzędu szerokości
widma MRJ czasowe położenie maksimum sygnału echa przesuwa
się w stronę końca drugiego impulsu radiowego. Udowodniono,
że w temperaturowej zależności amplitudy sygnałów
echa obserwuje się minimum wartość którego daje
możliwość otrzymać ważną informację o
dynamice grup molekularnych w ciele stałym. Otrzymane teoretyczne
wyniki
zostały zastosowane przy badaniach metodą solid -
echa ruchów cieplnych w
substancjach: C6H12, CH2Cl
- CH2Cl, Na2Al2Si3O10
2H2O, C6H6, NaCa4(Al10Si26O72)
28H2O, NH4Cl, [C(NH2)3]3Sb2Cl9
.
2.4.
Teoretycznie i doświadczalnie udowodniono, że w
układach spinowych z oddziaływaniami dipolowymi istnieje możliwość
formowania sygnału echa spinowego dla dwuimpulsowej sekwencji 9000 - t - ß00,
w
której faza pierwszego impulsu radiowego pokrywa się z fazą drugiego
impulsu.
2.5.
Wykonano analizę wpływu ruchów cieplnych molekuł
na sygnały tak zwanego echa magicznego w ciałach stałych z dipolowymi
oddziaływaniami i wykazano, że w temperaturowej zależności
amplitudy echa magicznego obserwuje się minimum wartość,
którego daje możliwość otrzymać ważną
informację o dynamice ciała stałego.
2.6.
Zaproponowano prostą sekwencję
impulsową (2n+1) 9000 - 900900 - t, za pomocą, której otrzymuje się echo
magiczne w układach spinowych z oddziaływaniami dipolowymi. W
odróżnieniu od wiadomych z literatury impulsowych sekwencji (WHH-4
i inne), zawierających, co najmniej cztery impulsy, zaproponowana
sekwencja zawiera tylko dwa impulsy, co znacznie upraszcza analizę
wpływu szerokości impulsów oraz ruchów cieplnych na
czasowe położenie i amplitudę sygnały echa magicznego.
Udowodniono, że sekwencja (2n+1) 9000 - 900900 - t, daje możliwość
otrzymać sygnał echa magicznego w układach spinowych z
oddziaływaniami kwadrupolowymi. Sekwencja „magiczna” (2n+1)9000
- 900900
- t, została zastosowana przy badaniu ruchów
cieplnych w kryształach: C6H6, NH4Cl, [C(NH2)3]3Sb2Cl9.
3.
NMR w uporządkowanych magnetycznie ciałach stałych.
3.1.
Zakładając, że termiczne fluktuacje elektronowego
namagnesowania wywołują fluktuację nadsubtelnego oddziaływania
opracowana teoria relaksacji sygnałów echa spinowego jąder o spinie I =
1/2 w magnetykach. Teoria
dobrze opisuje doświadczalną zależność
orientacyjną zaniku sygnałów echa spinowego jąder 57Fe w błonie monokrystalicznej Y3Fe3O12.
3.2. Teoretycznie
i eksperymentalnie zbadana
możliwość formowania w magnetycznie uporządkowanych substancjach
sygnałów dwóch
impulsowych echo w chwili 4tau (tau
- odstęp czasowy między impulsami) od kwadrupolowych jąder o
spinie I = 3/2.
Udowodniono, że sygnał echa w czasie 4tau formowany
jest w
wyniku wzbudzenia pierwszym impulsem w układzie kwadrupolowych jąder
trójkwantowej koherencji. Dodatkowy sygnał echa w chwili 4tau wykazuje
niezwykłe właściwości: widmo NMR zarejestrowane za
pomocą tego sygnału echa odzwierciedla tylko centralne przejścia
spektroskopowe (+1/2) -
(-1/2),
podczas gdy widmo podstawowego sygnału echa (echa
Hahna) w chwili 2tau zawiera linie od
wszystkich możliwych przejść spektroskopowych. Wielokwantowe (w
chwili 4tau)
oraz podstawowe (w chwili 2tau)
echa
zostały wykorzystane w badaniach nadsubtelnych i
kwadrupolowych oddziaływań jonów chromu w ferromagnetykach: CdCr2Se4,
HgCr2Se4 , CuCr2Se4 , Li0,5Fe2,5-xCrxO4.
3.3.
Zakładając, że termiczne fluktuacje elektronowego
namagnesowania wywołują fluktuacje nadsubtelnego i kwadrupolowego
hamiltonianów, opracowana teoria relaksacji sygnałów echa
spinowego jąder o spinie I=3/2 w magnetykach. Teoria
dobrze opisuje doświadczalne dane dotyczące relaksacji sygnałów echa
w chwilach 2tau i 4tau w Cd0,985Ag0,015Cr2Se4.
3.4. Udowodniono, że sygnały echa
spinowego w chwilach „ułamkowych”: (4/3)tau,
(3/2)tau, (5/3)tau, (5/2)tau, (7/2)tau, (9/2)tau, 5tau, 6tau
zaobserwowane w HgCr2Se4
związane są
ze skorelowanym charakterem niejednorodnych magnetycznych i
kwadrupolowych
poszerzeń,
spowodowanych rozrzutem kierunków elektronowego namagnesowania
względnych lokalnych osi symetrii.
4.
Inne badania
4.1. Zbadano wpływ
drgań oraz dyfuzji
molekuł wody w kryształach na symetrię orientacyjnych
zależności widm MRJ.
4.2.
Metodą elektronowego paramagnetycznego rezonansu (EPR) wolnych
rodników zbadany przejścia fazowe (paraelektrik -
ferroelektrik, paraelektrik - ferroelastik) w gamma-napromieniowanych
kryształach rodziny MeH3(SeO3)2,
gdzie Me = Li, K, Na, Cs, Rb, NH4.
4.3.
Udowodniono, że sygnał zaniku precesji swobodnej układu
wielospinowego z oddziaływaniami dipolowymi i kwadrupolowymi ma
początek w środku wzbudzającego układ radiowego 900
impulsu.
4.4.
Otrzymano wzór uwzględniający wpływ
kwadrupolowych oddziaływań jąder S > 1/2 związanych
dipolowo z jądrami o spinie I = 1/2 na drugi moment widma MRJ jąder I.
4.5.
Zbadano temperaturowe zmiany sygnałów echa kwadrupolowego
rezonansu jądrowego jąder 35Cl.
Udowodniono, że czas relaksacji amplitudy sygnału
echa może maleć (a nie wzractać) przy zwiększeniu
temperatury próbki, co dobrze zgadza się z doświadczalnymi
danymi w (NH2)2CS
C2Cl6.
4.6. W
przypadku współistnienia w ciele stałym kilku
niezależnych ruchów grupy molekularnej wyprowadzono ogólny
wzór na funkcje korelacji dipolowych pól lokalnych. Otrzymane
teoretyczne wyniki zostały zastosowane przy analizie temperaturowych
zmian
drugiego momentu widma NMR, czasów relaksacji spin-siec oraz
sygnałów echa spinowego w ciałach stałych
zawierających grupy molekularne wykonujące skomplikowane ruchy
cieplne.
II. Dorobek dydaktyktyczny
Za 35 lat pracy w
uczelniach
wyższych (Uniwersytet Krasnojarski, Uniwersytet Simferopolski,
WSP-Słupsk, Uniwersytet
Szczeciński) prowadziłem zajęcia (wykłady, ćwiczenia,
laboratoria) ze wszystkich rozdziałów fizyki ogólnej oraz teoretycznej.
W ramach specjalizacji prowadziłem zajęcia
(wykłady, ćwiczenia, laboratoria) z Fizyki rezonasu magnetycznego,
Fizyki kryształów, Chemii kwantowej, Fizyki zjawisk magnetycznych,
Fizyki ciała stałego.
Byłem promoterem
około 100 prac magisterskich. Wypromowałem 4-ch doktorantów.
Jeden z wypromowanych doktorantów obronił w 2005 roku pracę
habilitacyjną.
Opublikowałem 10
prac
naukowo-dydaktycznych oraz 2 skrypty.